NIETZSCHE AĞLADIĞINDA BEN GÜLÜYORDUM








1 Nisan 2012 Pazar

Bir Bambudan Daha Fazlası Bir Dost

     Her şey iki yaprakla başlamıştı...

     Daha sonra devam ettirmeyi düşündüğüm hikayenin ilk cümlesi böyle başlayacak.

     Bu başlangıç gün geçtikçe koca bir hikaye olacak.

     Giderken bir bitkiden daha öte bir dost bırakmıştım arkamda. Bakamadılar ona. Kırıldı. Oysa döndüğümde bıraktığım yerde bulmayı ne çok istemiştim onu. İlk elime gelişini bilirim. Yine iki yaprakla başlamıştı her şey. Koca kışı atlatmıştık beraber sonra tam 7 tane yaprağı olmuştu. Bıraktığımda tam 7 yaprağı vardı. Döndüğümde ise tüm varlığıyla yok olmuştu bu dünyadan. 

     Bir gün telefonda öğrendim gözümden sakındığım bambumun kırıldığını. Onca bitkinin arasında, durduk yere üzerinde bulunduğu cam sehpa orta yerinden çatlamış ve sadece benim bambum kırılmış. Olacak şey değil! Sadece o.

     Üzerinden neredeyse iki sene geçti. Bu gün yeni bir başlangıç yapmaya nihayet karar verdim. Ve sabah soluğu Eminönü'nde aldım.O kadar bambunun arasında tanıdım onu. Reenkarnasyon dedim işte bu. Bu sefer nereye gidersem gideyim arkamda bırakmayacağıma dair söz verdim zat-ı aline. Anlaştık. 

     ...Ve yine her şey iki yaprakla başlamış oldu bu sabah.

     Yarın ilk iş bir damacana erikli almak olacak yeni dostuma. =))

     Gelişmeleri buradan paylaşacağım artık.