Tren bir türlü gelmek bilmiyor bu da beni sürekli düşünmeye sevk ediyor. Tabi bir de çevredeki insanlara zaman zaman boş bakışlar atıyorum. Bunu yaparken de düşünüyorum. Bence düşünmek insanın kontrol edemeyeceği bir fonksiyonu. Sende gerçekten böyle olduğunu düşünüyor musun? Ben insanların gerçek anlamda, yani gerçekten değişebileceklerini düşünüyorum. Evet kontrol edemediğim o düşünme fonksiyonum ile su anda düşündüğüm şey tam olarak bu. İnsan 7'sinde neyse 70'inde de odur saçmalığına inanmıyorum anlayacağın. Yani insanlar kesinlikle değişirler.
Mesela, bir kaç sene evvelinde ''kesinlikle yapmam'' dedikleri şeylerin %60 'ını kesinlikle yaparlar diyorum bende.
Tren hala gelmedi. Kafamı kaldırdığımda istasyonun daha kalabalıklaştığını fark ettim.Ne çok insan bekliyor. Onlar da düşünüyorlar mı acaba? Her neyse, mesela ben. 18'imde kesinlikle yapmam dediğim şeylerin neredeyse tümünü daha 20 yaşıma gelmeden yaptığımı far kettim. Bunların içinde genel yargılardan, özel yargılara bir çok görüş vardı. Örneğin... Ve sonunda tren geldi. Sonra belki başka bir istasyonda devam ederiz. Özetle değişim iyidir insanı yeniler diye düşünüyorum ben. Bir de artık hangi durakta ineceğimi düşünüyorum.
