23 eylül 1945

o şimdi ne yapıyor,
şu anda şimdi, şimdi?
evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?
kolunu kaldırmış olabilir,
-hey gülüm,
beyaz, kalın bileğini nasıl da çırılçıplak eder bu hareketi!..-

o şimdi ne yapıyor,
şu anda, şimdi, şimdi?
belki dizinde bir kedi yavrusu var,
okşuyor.
belki de yürüyordur, adımını atmak üzredir,
-her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren
sevgili, canımın içi ayaklar!..-

ve ne düşünüyor,
beni mi?
yoksa
ne bileyim
fasulyanın neden bir türlü pişmediğini mi?
yahut, insanların çoğunun
neden böyle bedbaht olduğunu mu?
o şimdi ne düşünüyor,
şu anda, şimdi, şimdi?..

23 eylüL 1945 

İLK ÖYKÜ KİTABIM YAYIMLANDI

Merhabalar, uzun uğraşlar sonucu ilk öykü kitabım nihayet TESİRSİZ FIRTINALAR ismiyle ve HERDEM kitap etiketiyle satışa çıktı. Bu adresten kitabı inceleyebilirsiniz. YENİ KİTAP

Teşekkürler.

''Ölmek'' Oluyor Bazen Bir Daha Dönmemenin Adı

Uzun zaman olmuş gibi yine bir şeyler yazmayalı. ''Ölmek'' oluyor bazen bir daha dönmemenin adı. Ölmedim demek için yazıyorum bu yazıyı. Ama ölmekten beter zamanlar geçiriyorum bazen. Benimkinin sebebi fazla mutluluk. Çünkü aşığım bu aralar ve evleneceğim. Ama bazen öyle basit şeylerden öyle büyük kavgalar ediyoruz ki, vicdan azabından ölecek gibi oluyorum. Büyük acıları ölmekten beter diye nitelendirenler çok haklı bence. Geçmeyecek derin yaralar açıyor insanın yüreğinde bazı şeyler. Akabinde gelen pişmanlık duygusu ise iç parçalayıcı oluyor. İyi duygulardan türeyen çok kötü duygular bunlar gerçekten; çok kötü duygular...