NIETZSCHE AĞLADIĞINDA BEN GÜLÜYORDUM








6 Mayıs 2012 Pazar

Onun adı benliğinde, isyanlarla deliye dönmüş dalgalar seyir eyleyen DENİZ idi.

Senin GEZMİŞ olduğun bu topraklarda, zamanında özgürlüğü DENİZ'ler de boğdular.

Bir Deniz ölür. Toprağa karışır. Yatağını bulur, akar... Okyanusla birleşir. Okyanuslar gücünü Denizlerden alır. Okyanus biziz.

Bizler fidanlarımızı okyanus suyuyla sularız.

Dar ağaçları konuşmaz. Duvarlar, parmaklıklar konuşmaz. Üzerine çıktığın sandalyenin dili yok. Cellat'ın sessiz bir iblis. Aralıkla yanıp sönen tavan ışıkları bir şeyler anlatmaya çalışır ama anlatamaz.

...Ve sen de susarsan, lal olur gerçekler. Türk milleti adına verilen kararlar mülkü temelinden sarsar. Ankara'nın kalbinde kemikler sızlar.