Nükleer santrallerin çalışma prensibi bazı nesnelerin parçalanması sonucu açığa çıkan enerjinin elektrik enerjisine dönüştürülmesi ilkesine dayanır.
Bunun için gerekli olan enerji doğada bulunan bazı ağır elementlerden oluşur. Bunların başında uranyum elementi gelir. Fakat; Uranyum saf hali ile bu işleme uygun değildir. Bunun için öncelikli olarak uranyum zenginleştirilir. Bu işlem sırasında uranyumun içinde bulunan u238 izotopları ile uranyumun asıl enerji sağlanan alt elementi olan ve içinde yaklaşık %0,7 oranında bulunan u 235 izotoplarının ayrıştırılması yapılır. Bu işlem için ise; merkez kaç denilen bir yöntem kullanılır. Uranyum gazı kendi ekseni etrafında hızla dönen bir cismin içine koyulur bu işlem sırasında daha ağır olan u 238 izotopları kenarlara doğru birikir ve u 235 izotopları merkezde kalır. Daha sonra ise elde edilen u 235 izotoplarına nötron yollanarak bir çarpışma gerçekleştirilir. Bu esnada çekirdek parçalanması ile çok fazla enerji açığa çıkar. Çekirdekten kopan bazı izotoplarda başka nötronlarla çarpışarak bu enerjiyi katlar. Ortaya çıkan enerjinin kontrol altına alınması için ise başka maddelerden faydalanılarak fazla enerjinin emilimi sağlanır. Sonrasında ise, bu enerji elektrik enerjisine dönüştürülür. Fakat, bu işlem sırasında insanlar için çok tehlikeli olan radyasyon açığa çıkar. Bu yüzden de, bu işlem için kullanılan metal çubuklar içi su dolu havuzlarda 5 yıl süre ile beklemeye alınır. Su, radyasyonun yayılmasını önler ve zaman içerisinde yok olmasında da rol oynar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder