Ne İyi Olurdu Bir Köpeğim Olsaydı Be!

Tamam kabul ediyorum uzun zamandır biraz pesimist davranışlar sergilemiş olabilirim, ama sonunda bunun sebebini buldum. Bütün sorunum meğer bir köpeğimin olmamasıymış. Buna inanabiliyor musunuz?

Düşünsenize bir köpeğim olurmuş. Balıklarıma yaptığım gibi bir ay üzerine titreyip sonra onu tamamen kendi kaderine bırakmazmışım. Arada bir çıkarır dolaştırırmışım. Tuvalete alışana kadar evdeki pisliklerini temizler, temizler dururmuşum. O benden daha iyi beslensin diye bütün paramı en iyi köpek mamalarına yatırırmışım. Geceleri havladığında komşulara: ‘’ Yoo evde bir köpek yok. Dün gece biraz hastalandım üzerinize afiyet sabaha kadar sen öksür…’’ gibisinden yutmayacakları bahaneler söylermişim. Beraber banyo yaparmışız. Sahilde, parklarda, yürüyüş yollarında kız tavlarmışız. Biri bana bir şey dediği vakit, o da ‘’ Hav, ulan uzak dur sahibimden hav ‘’ dermiş. Tek başımızayken pati istediğimde hemencecik uzatır, birilerine hava atmak için ‘’pati ver olum‘’ dediğimde vermezmiş. Kaçıp kaçıp sokak köpekleriyle çiftleşir, sonra da hiç bir şey olmamış gibi eve gelirmiş. Beraber güler, beraber havlarmışız… Ne iyi olurdu bir köpeğim olsaydı be!

Ama ben biliyorum neden yok? Çünkü ilk akvaryumumu kurmadan öncede ‘’ Ne iyi olurdu birkaç balığım olsaydı be! ‘’ diye isyanlardaydım. Sonra balıklarım oldu. Sonra onlara ne olduğunu bile bilmiyorum. Akabinde aynı cümleyle elma salyangozu beslemeye başladım. Neyse ki onlara ne olduğunu biliyorum. Bir gecede öldüler. Ama neden öldüler bu kez de  onu bilmiyorum. Sonra o bir hataydı deyip, bu kez öyle olmayacak deyip ‘’ tekrardan balık beslesem ne iyi olurdu be! ‘’ deyip, yine balık beslemeye başladım. Sonra neyse ki balıklar ölmeden babam başkasına verdi onları.

Kendimi tutuyorum bir köpek almamak için. Almadıkça da,  pesimist pesimist takılıyorum öyle. Belki bu bir bahane, belki bir köpeğim olsaydı da içe kapanıklığım sürecekti. Ama hiç değilse o zaman da,  beraber içimize kapanırdık. Bilmiyorum kararsızım gerçekten ama ‘’ Ne iyi olurdu bir köpeğim olsaydı be! ‘’

29.09.2010
 İstanbul